-
1 чыра пычагы
см. чырапычак -
2 чыра
сущ.лучи́на, лучи́нка || лучи́нныйчыра телү — щепа́ть лучи́ну
көн күрмәгән көн күрсә, көндез чыра яндырыр — (посл.) кто не зна́ет, что тако́е свет, тот зажжёт лучи́ну и днём
- чыра пычагыкөндез чыра яндырып эзләсәң дә таба алмассың — (посл.) днём с огнём не сы́щешь
••чыра кебек — худо́й как ще́пка (букв. лучи́на)
чырага калу — си́льно похуде́ть, стать как лучи́на
См. также в других словарях:
кусар — диал. Зур пычак, чыра пычагы … Татар теленең аңлатмалы сүзлеге
